Sevgi ve Deneyimler..

Bilgi sahibi bilge bir babanın öğrendiği doğruları çocuğuna aktarması doğaldır. Yapabilmek için hem zaman hem de gayret göstermek gerekmektedir. Anne ve babalar, aile yakınları, arkadaş ve akrabalar, sevgi dolu olduğunu zannedip, çocuklara kendi doğrularını aktarmak ve hatta zorla yaptırmakla, çocukların deneyimlemesi gereken hayat tecrübelerinden uzak kalmalarına da sebep verirler. Yaşayacakları hiçbir deneyim onlar için kötü değildir. Gelişimleri içindir. Ancak sonunda uğrayacakları hüsranla hata yaptıklarını anlarlarsa aynı hatayı bir daha yapmazlar. Şayet derslerini almazlarsa, aynı sınavı tekrar tekrar yaşayacaklardır. Sevgi verdiğini sanan yakınlarına ihtiyaçları olduğunda onların yanında olmalılar. "Ben sana demiştim." diyen egoyu konuşturmak yerine, gerektiği zaman sevgiyi verebilmeli, egolarına teslim olmamalıdırlar. Her insan kendi tecrübelerini yaşamazsa herkes aynı şeyleri yaşamak yoluna itilir. Bu yüzden pek çok yaşanmamış hayatlar oluyor. 

Bir insanın bir başka insana verebileceği ya sevgi vardır ya da korkuları... 

Siz hangisini verdiğinizi sanıyorsunuz?

Eddi Anter